§Hulpmiddel biedt richting
Bij renoveren staat het gebouw (schaal 1:1) er al en daar moet je rekening mee houden. Is het gebouwd zoals op tekening staat, en wat er sindsdien gebeurd is, is meestal giswerk. Wij gaan daarom uit van drie ‘zekerheden’ bij renovatie: de uitgangssituatie is voor iedere woning verschillend, iedereen wil iets anders, iedereen wil dat op een ander moment.
Gelukkig is het ook weer niet allemaal wildwest en verandert door de jaren heen de techniek niet in één keer zo drastisch. Er is herhaling aanwezig in de gebouwvoorraad en die herhaling stelt je in staat om conceptuele renovatie oplossingen toe te passen, in uitvoering en bij planvorming. Zo hanteren we zelf componenten als onderverdeling van woningen om oplossingen te ontsluiten naar zowel bewoners als leveranciers.
Deze methode sluit ook goed aan op de particuliere verduurzamingsopgave. Waar individuen allemaal op zoek zijn naar oplossingen voor hun woning. Om me heen merk ik dat veel mensen met vragen zitten over wat te doen en het kan nooit de bedoeling zijn om die mensen dit allemaal zelf uit te laten zoeken. Maar bij al die mensen aan de keukentafel een gesprek voeren over de mogelijkheden, zonder dat daar direct zicht is op een offerte of uitvoering is praktisch niet uitvoerbaar. Ook niet door energieloketten, daar zijn het te veel mensen voor.
En hier ligt een kans voor hulpmiddelen, het digitale keukentafelgesprek. Het helpt de bewoner te ontdekken wat er allemaal kan met zijn of haar woning, maar aan de ander kant geeft het ook antwoord op de behoefte die mensen hebben. Is men op zoek naar onderhoud, is verduurzaming hun drijfveer, of is er gewoon meer ruimte nodig?
We hebben dit in een hulpmiddel gevat wat ondertussen bij een aantal gemeenten is toegepast. Een digitaal gesprek, om de vraag op gang te krijgen en mensen zover dat ze in ieder geval al weten wat voor een soort oplossing ze zoeken. Als ze dat al weten dan is de stap naar de renovatiemarkt weer een stukje kleiner geworden. Ze weten in ieder geval wáár ze naar op zoek zijn. Een volgende stap is, denk ik, om hierin een collectief te vormen met buren, vrienden of anderen en daarmee de gewenste oplossingen herhaald uit te vragen, als een volgende stap. Voor nu kan met dit hulpmiddel een groter deel van de eigenaren in beweging worden gebracht, zonder veel tijd te stoppen in gesprekken en voorlichting die onzeker zijn in hun rendement. In deze drukke tijden en schaarste aan menskracht geen overbodige luxe lijkt me zo.
