Schoonheid versnelt verduurzaming
Verduurzamen begint met het reduceren van de energievraag. Alle energie die je niet hoeft op te wekken is winst. Daarna kun je nadenken over efficiënte technieken of duurzame energie. Over de volgorde van die laatste twee is de afgelopen jaren veel gezegd, maar alles begint met het reduceren van de vraag.
Kijken we naar een gebouw dan boek je uiteraard het meeste resultaat bij de grootste oppervlakken, gevel en dak. Dit betekent eigenlijk dat deze componenten zonder spijt massaal gerenoveerd gaan worden de komende decennia. En daarmee weten we eigenlijk ook dat de gebouwde omgeving zoals we deze kennen er totaal anders uit komt te zien.
Want veel van deze maatregelen vinden aan de buitenzijde van de woning plaats. In eerdere columns heb ik al aangegeven dat 90% van de huidige woningen er in 2050 nog steeds staat. Het ontbreekt de bouwsector aan capaciteit om te bouwen en we hebben deze woningen wel hard nodig.
Dat houdt dus in dat de komende jaren, naast deze geplande nieuwbouw, er veel gevels en daken gerenoveerd gaan worden. Gecombineerd met zwaar isolerende maatregelen om de energievraag te verminderen, wat weer gaat leiden tot veranderingen wat betreft de schoonheid van onze woningvoorraad.
We zien het nu al overal om ons heen. Verschillende dakenstromen waarin hoogwaardig geïsoleerde daken worden toegepast, al dan niet met een groene afwerking, stalen beplating, zonnepanelen, of andere opwekking. Ingrepen van dat niveau gaan vaker voor komen.
Maar het zijn ook ingrepen die beeldbepalend zijn. De meeste experimenten zijn nu nog van woningcorporaties die proberen het per woonblok te realiseren. Maar wat gebeurt er als dit in de particuliere markt plaats gaat vinden? Mag iedereen het uiterlijk van zijn woning aanpassen. En wat als de buurman een jaar later ook iets wil veranderen, moet die dan hetzelfde nemen als wat er al gerealiseerd is, ook al vindt hij dat niet mooi!
We moeten na gaan denken over het renovatieaanbod, zowel voor het collectieve (corporatie) bezit als voor individueel bezit. Dit pleit ervoor om in ieder geval in een gebied kaders met elkaar te gaan afspreken wat betreft de spelregels voor de aanpassing in het beeld. In een dergelijk beeldkwaliteitsplan wordt vastgelegd wat wel en niet mag qua vorm, kleur en materiaal, zodat iedereen weet waar hij /zij aan toe is.
De mensen die nu hun woning willen verduurzamen, maar ook de mensen die dat nu nog niet willen, maar ook niet vastgelegd willen worden voor de toekomst. Het is vervolgens aan de markt om passende, duurzame circulaire en betaalbare oplossingen te maken die horen binnen dat beeldkwaliteitsplan. En zolang deze oplossingen voldoende schoonheid bevatten, dan komt de verduurzaming vanzelf in een versnelling.
