Isolatieglas demonteren en hergebruiken met behoud van isolatiewaarde

Medewerkers GSF Glasgroep/iso-max demonteren een oude ruit. Foto: Rijksvastgoedbedrijf.

Zolang het niet breekt, gaat glas eeuwig mee. Maar bij dubbelglas is dat anders. ‘De kit die alles bij elkaar houdt is een zwakkere schakel. Na 25 jaar is de kit verouderd en is de kans op lekkage groot. De ruit isoleert dan niet meer goed’, zegt Rutger Snoek van het RVB. Samen met zijn RVB-collega Erik Boer, beiden adviseurs bij Architectuur en Techniek, vroeg hij zich af hoe het RVB ruiten hoogwaardig kan hergebruiken in plaats van recyclen.

“Uiteindelijk kwamen we terecht bij de Hogeschool van Amsterdam. Zij waren gelijktijdig bezig met hoogwaardig hergebruik van glas en we hebben met subsidie nu een onderzoek opgesteld.” In dit onderzoek van de HvA worden drie soorten (isolatie)glas tegen het licht gehouden: glas uit de periode 1980-1995, HR+-glas geplaatst tussen 1990 en 2010 en hoogrendementsglas (HR++). De onderzoekers testen hierbij verschillende (combinaties van) strategieën om de isolatiewaarde te verbeteren. Deze lopen uiteen van het aanbrengen van isolerende folies en het opnieuw vullen van de luchtspouw met edelgas tot het plaatsen van een extra glasblad. De strategieën worden uitgedacht tijdens workshops met projectpartners en getest in de Klimaatkamer van de HvA, tot temperaturen van min twintig graden Celsius. Het team onderzoekt daarnaast in 50 gebouwen hoe HR++ glas veroudert en of het uitmaakt op welke plek, oriëntatie of hoogte de ruiten zich bevinden. Een indicator voor het verlies aan isolatiewaarde van glas is de afname in de hoeveelheid edelgas in de spouw.

Nationaal Archief

Het project, dat nog tot dit najaar loopt, wordt uitgevoerd door onderzoekers van de groep Circulair Bouwen van de HvA. Ze werken in het project nauw samen met 17 partijen, afkomstig uit alle geledingen van de bouwwereld: van glasleveranciers en bouwfysisch experts tot gebouweigenaren. Het Rijksvastgoedbedrijf is mede-initiatiefnemer van het project en stelt gebouwen beschikbaar voor dit onderzoek. Zoals het Nationaal Archief in Den Haag waar de gevel wordt verbouwd. ‘Van alle ruiten in de gevel zullen er zeven beschikbaar zijn voor dit onderzoek. De ruiten zitten naast een balkon en zijn dus makkelijk te bereiken’, aldus Snoek. Het onderzoeksteam zal het glas voorzichtig demonteren. In de werkplaats vindt dan de opwaardering van de ruiten plaats. Als ze weer zo goed als nieuw zijn, gaan ze terug naar hun oude plek.

Beter voor het milieu: niet smelten maar opwaarderen. Foto: Hogeschool van Amsterdam

Het maken van glas kost veel energie. Het omsmelten van oud glas ook. Hergebruik kan veel CO2-uitstoot voorkomen. “Als we nu investeren in een duurzamere oplossing dan kan glas langer gebruikt worden met een significante reductie van de milieu impact”, vertelt Snoek. “Zodra de resultaten duidelijk zijn, is het belangrijk om deze te delen met de bouwwereld zodat we die een stukje duurzamer kunnen maken.”